من در خانواده ای ترک به دنیا اومدم. پدر و مادرم ، خصوصا مادرم تعصب خونی نداشته و نداره. ممکنه از شنیدن جوکی که ترک ها رو خر خطاب می کنه ناراحت بشه اما کوچکترین علاقه ای به شهرش نداره و خیلی هم ، جز با فامیل های نزدیک ترک معاشرت نمی کنه. من خون ترکی دارم اما زبان مادری ام که ترکی است رو فقط می فهمم و صحبت کردن به اون برام بسیار دشواره. نه تعصبی روی نژادم دارم و نه تعصبی بر هیچ نژاد دیگری.
همیشه فکر می کنم آدم هایی که بر وطنشون تعصب دارند و بی چون و چرا از آن دفاع می کنند به اندازه ی تمام متعصبین دنیا اعم از یهودی و ترک و مسلمان و بودایی و هر متعصب دیگری نادانند. نمی فهمم چه طور می شه بر تکه خاکی که ما تصادفی در اون متولد شده ایم افتخار کرد یا بر اون تف انداخت. من و شما می تونستیم روی هر نقطه ی دیگری در این کره ی خاکی - یا حتی این عالم بزرگ که ما یه نقطه هم در اون نیستیم - متولد بشیم. مثلا آفریقایی باشیم به سیاهی ذغال یا موجودی فضایی اون ور کهکشان. هر چه قدر هم که به من بگید این ها تصادفی نیست باوری بهش ندارم.
درسته که مرزهای هر کشوری باید رعایت بشه اما تعصب روی این خطوط روی نقشه حماقت مطلقه. درست اینه که همه ی انسان ها به حقوق هم احترام بذارند و این حقوق به مرزهای آبی و خاکی روی نقشه هم منتهی می شه اما جان انسان ها و تمایل به جاسوس قلمداد کردن اون ها از آمدن آنها در مرزهای آبی یک کشور مهم تره.
من اون مثال های بالا رو آوردم تا به چیز دیگری برسم. ما ایرانی ها از چند قوم تشکیل شده ایم که مهم ترینشون کردها ، ترک ها ، اعراب جنوب و بلوچ ها هستند. این که این اقوام به ظاهر دارند در کنار هم به خوبی و خوشی زندگی می کنند یک روی ماجراست و این که تمام اقوام قدرتمند و پرجمعیت ایرانی به دنبال تشکیل کشوری مستقل ، روی دیگه. واقعیت اینه که "قومیت" تعصب می آورد نه هم میهن بودن. زبان مشترک ریشه دار تعصب می آورد نه زبان مشترک تحمیلی. ما ایرانی ها بارها در نزدیکی خودمان دیدیم که دو نفر ایرانی از دو قوم مختلف اگر دعوایشون بشه ایرانی بودنشون دود می شه و به هوا می ره.
خداوند در کتاب عهد عتیق بین انسان های جهان که می خواستند برجی بسازند که به او برسند تفرقه انداخت با تفاوت زبان و آنها چون دیگه زبان هم رو نفهمیدند نتونستند برج رو بسازند.
این زبان واحد خود یکی از دلایل قوم گرایی و در نهایت تعصبه. برای من به عنوان یک آدم که در خاکی به نام ایران متولد شده ام و زندگی می کنم ، دعوای دولتم با دولت انگلیس که دولتی است که از سر قدرت همیشه در تاریخ به این مملکت اجحاف کرده مهم نیست. برام مهم تر از همه عواقب این درگیری سیاسی است که شاید باعث درگیری و جنگ بشه. برای من مهم اینه که امروز قیمت نفت به بالاترین حدش در 7 ماه گذشته رسیده و می دونم تمام این ها جینگولک بازی هایی است برای پول بیشتر و سنگین کردن کفه ی قدرت. وگرنه این که 15 ملوان انگلیسی یا هرکجایی در آب های ایران بودند و چه جاسوس اند و چه نه ، واقعا اهمیت خاصی نداره. وقتی با 1000 دلار می شه محل تولدت روی پاسپورتت رو عوض کنی چه وطنی ، چه تعصبی؟ همه چیز پول است و قدرت و تمام جنگ های جهان هم بر سر همین دو تا. والسلام.
تخیل فیلم نامه نویس متحیرت می کرد. هیولاهای فیلم تلفیقی بودن از اجنه های خودمون و پری های افسانه ای غربی. جلوه های ویژه اش بسیار توصیه می شود ! یه فیلم شسته رفته و زیبا درباره ی دیکتاتوری ، تخیل و تنهایی. حتما اگر گیرش آوردید ببینیدش.
اسم فیلم به اسپانیایی هم اینه
el laberinto del fauno
فیلم سه تا اسکار و 44 جایزه ی بین المللی دیگه هم دریافت کرده.
عصری حول و حوش 3:30 بود که تو اون بارون شرشر از خونه ی خاله ام زدم بیرون که برم پیش آقای ه. خیلی خیس شدم با وجود بادگیر پدرمادر داری که پوشیده بودم. رفتم سر یکی از اون نیستان ها پیاده شدم. عاشق اون تیکه ام اصولا. داشتم فکر و خیال می کردم که چشمم خورد به درخت های بارون خورده و صدای شرشر آب بارون و رودخونه قدمام رو کند کرد. رسیدم سر اون دو راهی که باید تصمیم می گرفتم چپ برم یا راست. در واقع من حس جهت یابی ام افتضاحه. فکر کنید که حداقل 10 دفه ای این راهو رفته بودم اما باز یادم نبود باید برم راست یا چپ. در نتیجه ایستادم و نگاه کردم به چپ. خیلی زود توجهم جلب مردی شد که با کاپشن کوتاه سدری و شلوار شیش جیب و یه سیبیل حسابی ایستاده بود اون ورتر. یه لحظه طول کشید تا چاقوش رو دیدم. خوشبختانه شم قوی در احساس خطر دارم. نفهمیدم مغزم چه طوری فرمان داد اما فقط دویدم به سمت راست. سر پایینی بود و دویدن راحت برای من سیگاری کم نفس. پیچیدم توی یه کوچه و این قدر ترسیده بودم که حتی نگاه نکردم پشتم می آد یا نه. دنبالم نکرد چون کافی بود توی اون کوچه ها یه جیغ بزنی و چند نفری از خونه هاشون بریزن بیرون. فکر می کنم هدف اون چاقوی خاکستری که با اون فضای خالی وسطش فقط به درد آدم کشی می خوره من بودم ، چون هیچ کسی تو اون خیابون بارونی نبود. بقیه ی داستان مهم نیست. یارو دنبالم نکرد و منم رفتم تو خیابون اصلی و یه دربست گرفتم و رفتم. اما خیلی ترسیدم. یه چیز جالب : وقتی پا گذاشتم به فرار با خودم گفتم اه ! زشته ! یارو فک می کنه ترسیدی !!! اما خب چاقوئه ترسناک تر از این افکار تخماتیک بود در اون شرایط. احتمالا یارو می خواسته کیفمو بزنه. چه می دونم.
اما نتیجه ی اخلاقی : مردم فقیر و تنبل طبیعیته که دست به هر کاری می زنن. مواظب خودتون باشید.
در اون شرایط بودن یه چاقو در کیف من چیزی رو حل نمی کرد چون اون چاقوکش بود و من ناشی. پس از فکر این که اگه چاقو دارین همراهتون در امانید ، بیرون بیاید.شاید یه اسپری خردل می تونست کارساز باشه اما در اون شرایط آدم به قدری هول می شه و می ترسه که ممکنه نتونه ازش استفاده کنه و یارو یه کاری دستش بده.
پس بهترین کار همونه که گفتم. سعی کنید تنها جاهای خلوت نرین.
به هر ترتیب الان سالمم و خدا منو برای آقای ه که مثل گنجیشک دلش می زد برام ، حفظ کرد.
نفرین : امیدوارم چاقوی یارو بره تو سوراخ دماغ چپ خودش !!! آمین !
عید بی جهتی است. یعنی تا جایی که یادمه عید من همیشه همین شکلی بوده. یه خاله و بس. و خواهری که چند روزی می آد و عصبانیه و می خواد وکیل بگیره و پوست بکنه و بعد که برمی گرده روز از نو روزی هم از نو.
عید چه فرقی داره با بقیه ی وقت ها؟ بچه که بودیم ، من و داداش کوچیکه فقط خوشحال بودیم که 13 روز تعطیلیم و عزا می گرفتیم چند روز آخر از پیک شادی مونده و مامان عصبانی. اون روزا هم فرقی نمی کرد با حالا. یه دایی از لیست دید و بازدیدا کم شده و بیشتر کودکی ما که بدل شده به جوانی. حداقل اون وقت ها دلیلی برای بازی و خنده داشتیم.
این عید که یه فیلم هم نتونستم ببینم از مرحمت دی وی دی رام محترمه! فکر کن کلی دی وی دی و هیچی فیلم دیدن. این یعنی شروعی با افتخار برای سال نو!
امروز هم که بابت دو قلم وسیله ی آرایشی 17 هزار تومن پیاده شدیم و کشف کردیم که این پسرا که موهاشونو عین سگ درست می کنن از چیزی به نام چسب مو بهره می برن که یه قوطی فسقلیش درمی آد 8 هزار تومن ناقابل. شاید مصرف 4 دفه ی پسر خوشگلا. کلن به کت من یکی نمی ره این حماقتا ولی از صدقه سر مهمانی نامزدی- عروسی فردا کلاهی رفت به سرمان ، به این گشادی.
والا اگر سرمایه داشتیم برای راه انداختن شغلی یا می رفتیم یه شکم سرا می زدیم یا یک گریماتولوژی! این مردم تفریحشون که خوردن است و از مالیدن این رنگ ها به صورتاشون هم که نه تنها خسته نمی شن که مشعوف می شن. قدیمیا می گن دل آدم باید شاد باشه و خب یه چیز دیگه هم می گن : رنگ رخسار خبر می دهد از سر وجود که خوشبختانه با اختراع این همه بتونه دیگه نمی فهمی یارو صورتشو با سیلی سرخ کرده یا دلش داره قنج می ره از خوشی. در این مواقع به گفتن یک "زرشک" غرا اکتفا می کنم و همه رو به خدای مرهبون می سپرم!
نمی دونم وقتی رابطه از پشت سیم ها دربیاد چی می شه. نمی دونم اگه قرار نباشه نابود هم بشیم چون پیش هم نیستیم چی می شه. یا وقتی که دیگه پشت سیم ها سال مون تحویل نشه. مهم هم نیست. اما می دونم که این همه شور خاموش نمی شه. این همه آرامش با هم بودن ، به این راحتی ها دود نمی شه بره هوا.
از پشت این سیم ها حتی صدای قلب تو رو هم می شنوم ...
این که من دارم خونه تکونی می کنم با این شدت خب نشونه ی اومدن بهاره. داره عید می شه و نمی خوام یاد سال هایی بیفتم که سفره هفت سین نداشتیم ، یا یاد سال هایی که سفره داشتیم و یه ساعت بعد سال تحویل همه چی می شد عین روز اولش با صدای جیغ و دادهای مامان و بابا.
امسال پدرم نیست ، مثل چند سالی که گذشت. برادر کوچک تر خونه گرفته و سال تحویل اگر بیاد خوبه. برادر بزرگ تر دو سالی هست که دو نفره سال رو نو می کنه. خواهرم... خسته مثل این همه سال سپری شده با دل تنها و لب خندون.
من ، هنوز سفره نچیدم. سبزه باید بخرم و ماهی نمی خرم مثل سال قبل که اگر مرد من نبینم. سیب در کاسه ی فیروزه ای ، شمع روشن که سو بده به سفره ،سرکه و سیر و سکه و سین و سین و سین ...
امسال سر سال تحویل دلم پر از عشقه و سرم توی ابرها و نیم از دلم دوست داره بچشه مزه ی سال تحویل دو نفره رو و نیمی دیگه خوشحاله از نشستن پیش مادر و برادر.
همین جاست که باید به هم گفت سال نو مبارک. آره؟
من دارم جوانی دست هام رو ، جوانی روح سرکشم رو چی کار می کنم؟ من نمی خوام پشت یه میز مسخره بشینم از 8 صبح تا 5 عصر. دلم یه پنچره می خواد رو به یه پارک که بچه ها توش بازی کنن و درخت های عظیم نگاهم کنند و دیواری که اون قدر سپید باشه که وسوسه ام کنه مدام. این ها خیلی خواسته های احمقانه ای اند ، برای یک نقاش؟ ...
...کمپین حمایت پیرزن داغدیده 80 ساله را می خواهد که می گوید حالا که من دارم می میرم، آمده اید؟ آن زمان که مرا به اجبار به عقد همسرم درآوردند کجا بودید؟ هربار که همسرم مرا زیر مشت و لگد می گرفت زمزمه می کردم کسی به فکر گلها نیست. کسی به فکر ماهی ها نیست. کسی نمی خواهد باور کند که باغچه دارد می میرد. حیاط خانه ما تنهاست . پیرزن 60 ساله ای با دو دختر و دو پسرش به دفتر کارم آمدند تا بگویند چه کنند که پدرشان نتواند بعد از 45 سال زندگی مشترک، مادر را از خانه بیرون کند؟ می گفتند" زن دوم گرفته. او را به خانه مادرمان آورده. خانه ای که 45 سال برای آن زحمت کشیده. بچه هایش را در آن پرورش داده. برای شوهرش همسری کرده مادری کرده کلفتی کرده. همه مهریه اش به پول امروز می شود 4 میلیون، گذاشته کف دستش می گوید فردا برویم برای طلاق". دختر ها و پسرها حرف می زنند و پبرزن نگاه می کند . چگونه نگاهش کنم؟ به چه رویی؟ او مادر من است. مادر شماست. او همه هویتش خانه اش است و بچه هایش. همه او را به اسم زن حاجاقا می شناسند و حالا حاجاقا می خواهد او را از خانه بیرون کند. چشمانش عین التماس است. چادر از سرش می لغزد. جای کبودی گوشه صورتش پیداست. فکر می کند اگر دیگر آبرویی ندارد که حرف بزند باید با تمام قدرت به من نگاه کند. می خواهد با سوی نگاهش بگوید، داد بزند، فریاد بزند که به عروس و داماد و نوه هایش چه بگوید؟ کجا باید برود؟ که آن زن جوان کیست که اکنون در خانه اش است. مادر حقش را می خواهد. حق زندگی اش را. حق سوختنش را. سرویس های اطلاعاتی هلند می توانند به او کمک کنند؟ بگویید بیایند. 15 میلیون یورو آبروی از دست رفته را به او باز می گرداند؟ بگیرید برایش.
ما هر چه را که باید از دست داده باشیم از دست داده ایم. ما بی چراغ به راه افتاده ایم... چقدر باید پرداخت؟
دو سال پیش وقتی پدر بزرگم فوت کرد فکر می کردم از خانه کوچک او در نظام آباد چقدر به مادربزرگم می رسد وقتی 5 پسر و 2 دختر دارد. یک هشتم فقط از ساختمان نه از زمین با حساب کتاب من شد 7 -8 میلیون. چه باید می کرد با آن پول ؟ بعد از 50 سال عمری که در آن خانه برای شوهر و 7 فرزندش گذاشته بود؟ که پدرم گفت آن خانه کلنگی است . ساختمانش قیمتی ندارد. هر چه باشد پول زمین است و من هیچ گریه نکرم وقتی قبل از چهلم پدر بزرگ، مادر بزرگ مرد. گریه نکردم وقتی که اعتماد من از ریسمان سست عدالت آویزان بود و در تمام شهر قلب چراغ های مرا تکه تکه می کردند. وقتی که چشم های کودکانه عشق مرا با دستمال تیره قانون می بستند.
کاش می شد از میان چپ های افراطی و راست های بنیادگرا بیرون می آمدیم تا صدای به هم خوردنشان گوش عالم را کر می کرد. این طرف می گوید چهارچوب این نظام را قبول دارید و مشکلتان نابرابری دیه و ارث است. آن طرف می گوید وااسلاما . این طرف می گوید فکر می کنید حکومت دلش به حال یک میلیون امضا می سوزد و به خواست شما ترتیب اثر می دهد؟ آن طرف می گوید سرویس های اطلاعاتی غرب قوانین ایران را تبعیض آمیز علیه ایران قلمداد کرده است. این طرف می گوید شما فکر می کنید می توانید از کافی شاپ انقلاب کنید؟ آن طرف می گوید این ها می خواهند براندازی نرم کنند. و من فکر می کنم در سرزمین قدکوتاهان که معیارهای سنجش همواره بر مدار صفر سفر کرده اند چرا توقف کنیم؟ چرا؟
یک لحظه از فکر آمریکا و هلند و انرژی هسته ای و حق مسلم مردم ایران بیرون بیایید می خواهم سخنی به شما بگویم. پیشنهاد می کنم برای آنکه حرفم را دیگران نشنوند و به گوش سرویس های اطلاعاتی غرب نرسد مرزها را ببندید. دیوار ها را بلند تر کنید تا فقط خودتان بشنوید. مشارکتی ها، مجلسی ها، هنرمندان، ورزشکاران، کیهانی ها، استادان دانشگاه، ملی مذهبی ها، چپ ها، راست ها، موافقان حکومت، مخالفان حکومت همه تان جمع شویدتا به شما بگویم قانون لزوم تمکین جنسی زن از شوهر چه بلایی بر سر خواهران و دختران شما در پستو های خانه هایشان می آورد. می خواهم به شما بگویم می دانید وقتی دخترتان نه ماهه باردار بود دامادتان دامادتان به اجبار با او همبسترشد و او را راهی بیمارستان کرد او نتوانست به شما بگوید و نتوانست به دادگاه بگوید چون باید تمکین می کرد.
ای دوست، ای برادر، ای همخون وقتی به ماه رسیدی تاریخ قتل عام گلها را بنویس ...ادامه را از سایت تغییر برای برابری بخوانید
- بر ما چه رفته است باربد؟
- معصوم دوم چهارم پنجم
- کریستین و کید
- بره ی گمشده ی راعی
- در ولایت هوا
هر چی بهش می گم خوب می نویسه و حقشه که بیاد توی فضایی بنویسه که بیشتر خونده بشه به خرجش نمی ره. شایدم خوب می کنه. شایدم اون صفحه ی 360 یاهو که توش می نویسه خیلی کم خطرتر از این تیپ وبلاگ نویسی جدی است که ماها می کنیم. اون داره حرفای کوچیک و شنیدنیشو می نویسه و هیچ هم فکر نمی کنه نوشته هاش قراره دنیا رو عوض کنن. به نظرم اون بی این که خودش بدونه یه نویسنده ی خیلی خیلی خوبه.
تاریخ: 03/11/2007 ميدان : صبح امروز «حسين نيلچيان»، همسر شادي صدر به دادگاه انقلاب مراجعه كرده است و به او گفته شده كه براي شادي صدر و محبوبه عباسقلي زاده قرار بازداشت موقت صادر شده است.
نيلچيان مي گويد: «من صبح به دادگاه رفتم و با نماينده دادگستري در بند 209 زندان اوين گفت و گو كردم. وي (نماينده دادگستري در بند 209 اوين) پس از گفت و گويي با معاون امنيتي دادستان تهران اعلام كرد كه براي شادي صدر حكم بازداشت موقت صادر شده است. پرونده شان هم رفته دادگاه تا بررسي شود. فعلا نيز خبري از آزادي آنها ظرف يك يا دو روز نيست.»
به نيلچيان درباره اين كه آيا مي توان اين قرار را تبديل كرد يا خير، جوابي داده نشده است.
طبق ماده 33 قانون آيين دادرسي كيفري قرار بازداشت موقت توسط قاضي دادگاه صادر و به تاييد رييس حوزه قضايي محل (دادستان) يا معاون وي مي رسد و قابل تجديد نظر خواهي در دادگاه تجديد نظر استان ظرف مدت 10 روز است.
رسيدگي دادگاه تجديد نظر خارج از نوبت خواهد بود و ظرف مدت يك ماه بايد وضعيت متهم روشن شود و چنانچه قاضي مربوطه ادامه بازداشت موقت متهم را لازم بداند، به ترتيب ياد شده اقدام خواهد كرد.
تاريخ صدور قرار بازداشت همان تاريخ زنداني شدن متهم است.
ten minutes older:the cello
ten minutes older:the trumpet
مدتش که زیاد بود و کلی کارگردان از هرتزوگ گرفته تا برتولوچی توش کار داشتند. روی هم رفته مجموعه ایی بود دیدنی. الان هم که سرچ کردم متوجه شدم اصلا این دو مجموعه بوده. کار این سه نفر + + + رو خیلی دوست داشتم و متاسفانه شکم رو به دیدن فیلم گدار عزیز ترجیح دادم! البته گویا ضرر کردم به خاطر سردرد فرداش که تا شب کش اومد و شب محصول بهتری خوردیم و سرحال اومدیم!
حالا گذشته از فیلم این آقای محترم رو هم زیارت کردم که مدت ها بود ندیده بودیم هم رو و خوشحال شدم به خاطر کلی قدیم ها.
همین آقای مزبور با چند نفر دیگه هم از جمعه در گالری طراحان آزاد نمایشگاه دارند. گویا کارها همه در حیطه ی مدیا هستن. آدرسش هم میدون سلماس بعد اون کتاب فروشیه است. خیلی بد آدرس دادم نه؟!
کسی آتلیه نداره من بیام چند روزی پیشش کار کنم بلکه خوب شم؟ واسش یه هدیه ی خوشگل هم می خرم بعدا. قول.
محبوبه حسین زاده از روزهای اوین نوشته. با قلمی زیبا و رک گویی تحسین برانگیز با جزییات.
پ ن . آقای درخشان این رو هم بخونید. می بینید همه رو یه جا نمی برن این آقایون. بهتره اون چشم بندت رو برداری آخه شبیه اسب های درشکه شدی که چشمشون رو می بندن که رم نکنن...
...........................................................................................
دیدید آدمایی رو که ادعای روشنفکری شون کون دنیا رو پاره می کنه اما وقتی پای رفتار به میون می آد از صد تا آدم چاله میدونی بدتر می شن؟ خوشحالم که از این جور آدما نیستم و همیشه هم ازشون فاصله گرفته ام. آدم بهتره کفش پاشنه تخم مرغی بپوشه و لنگ ببنده به دستش و چاقو بکشه ولی روراست باشه تا این که قیافه اش رو بزک کنه و زیر خروارها ادای روشنفکرانه ، پر دروغ و تعصب و خودمحورنگری مزمن باشه. آخرشم رو ترش کنه و جلوی همه به یه آدم روراست که عمل و گفتارش یکیه ، بگه : کس خل...
..........................................................................................
این جور آدما فقط به درد پوزخند زدن می خورن. این هم پوزخندتون!
The movie 300
اونایی که در این باره نوشته ان:
لگو ماهی
عصیان
یک پزشک
تجمع با کمی خشونت و با حضور تعداد زیادی نیروی پلیس و لباس شخصی تمام شد - نسرین
مگر مجلس خانه ملت نیست؟ مگر ملت حق ندارد هر زمان شکوه ای داشت و خواسته ای آنجا جمع شود و صدا و خواسته خود را به گوش نمایندگان ملت برساند؟ - فرناز
امروز خیلی ها رو کتک زدند و معلوم نیست چند نفر رو گرفته اند. این ترس از کجاست؟ به چه دلیل از کسانی که به قول خودشون نماینده ی زنان ایران نیستند این قدر وحشت دارند؟ پس هستند. پس این زنان به جایی رسیده اند که نماینده ی تمام زنان ایرانی باشند. امیدوارم یک روز هیئت حاکمه متوجه بشن که اگه خشونت رو کنار بذارند و اجازه بدن تجمع های آرام درست برگزار بشه ، هیچ اتفاقی نمی افته. هیچ کس قرار نیست بره عملیات تروریستی کنه که !!! سیاست "بگیر و ببند" نه تنها جلوی معترضین رو نمی گیره بلکه اون ها رو جری تر می کنه و مصمم تر برای رسیدن به هدفشون . آقایون شما که این رو نمی خواهید؟
| مشاور استاندار تهراندر امور زنان : |
| |
ايسنا؛ مشاور استاندار تهران در امور بانوان در نشست خبري استانداري تهران در مورد روز جهاني زن (8 مارس) از آزادي زنان دستگير شده در تجمع روز يکشنبه، 13 اسفندماه مقابل دادگاه انقلاب تهران، طي يکي، دو روز آينده خبر داد. به گزارش ايسنا «فرحناز قندفروش» مشاور استاندار تهران در امور بانوان، با اشاره به تجمع برخي زنان در روزهاي گذشته در جهت طرح خواسته هاي خود و دستگيري تعدادي از آنها گفت؛ «متاسفانه اين زنان براي تحصن خود درخواست مجوز نداشتند و قطعاً با گرفتن تعهد، ظرف يک تا دو روز آينده آزاد خواهند شد، اما آنچه مسلم است، اين تعداد زن قطعاً نماينده زنان ايراني نيستند و بنابراين اگر حرفي براي گفتن و الگويي براي ارائه دارند، مي توان به گفت وگو با آنها نشست.» او با بيان اينکه با واقعيت ها و چالش هاي زنان در کشور به خوبي آشنا هستيم، افزود؛ «اجازه نمي دهيم افرادي با علامت گرفتن از کشورهاي ديگر بيايند و با مطرح کردن مباحث زنان آن را وسيله يي براي پيشبرد اهداف خود بدانند چرا که زنان کشور به دنبال اين سر و صداها نبوده و اراده يي براي بهبود وضعيت زنان در کشور وجود دارد.» مشاور استاندار تهران در امور بانوان با اشاره به موضوع جمع آوري يک ميليون امضا از زنان براي استيفاي حقوق خود، گفت؛ «به نظر مي رسد تاکنون 30 هزار امضا با توجيهات غلطي که به زنان داده مي شد، جمع آوري شده است در حالي که زنان ايراني درصدد هستند با دنبال کردن مسير منطقي به حقوق خود برسند.»
او با اعلام اينکه بحث بودجه زنان در سال آينده وضعيت بهتري خواهد داشت، گفت؛ «از مسوولان و نمايندگان مجلس خواستاريم که تمام موارد بودجه زنان به صراحت مطرح شود تا با غفلت در اين زمينه روبه رو نشويم و اين بودجه در ماه هاي آخر ابلاغ نشود.»
او به پيشينه تاريخي اين روز و تجمع تعدادي از زنان به علت اخراج از کارخانه يي در نيويورک اشاره کرد و گفت؛ «در سال 1910 اين روز به نام روز جهاني زن اعلام شد و با رويکرد پيگيري مطالبات حقوقي زنان، مورد پذيرش ساير کشورها نيز قرار گرفت.»
او با بيان اينکه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي نيز روز ميلاد حضرت فاطمه (س) به عنوان روز زن در ايران گرامي داشته شد، گفت؛ «مقايسه تفاوت خاستگاه روز ميلاد پربرکت حضرت زهرا(س) و روز جهاني زن (8 مارس) را به مخاطبان زن واگذار مي کنيم زيرا مناسبت اول، ارزش و جايگاه رفيعي براي زن قائل است و حضرت زهرا(س) را الگوي مناسبي براي زنان مي دانيم و در مقابل، خواست ها در مناسبت دوم (8 مارس) بسيار سطحي است.» «قندفروش» با بيان اينکه مطرح کنندگان چنين روزي در نظام، بيشتر قائل به تفکرات فمينيستي بوده و از اين رو با مقاومت هايي روبه رو شدند، افزود؛ «با توجه به احترامي که براي تمام زنان قائليم پيشنهاد داده شده تا در صورت تصويب شوراي فرهنگ عمومي، از سال آينده روز جهاني زن در ايران به نام گفت وگوي زن ايراني با زنان خارجي، براي بررسي وضعيت زنان در جهان نامگذاري شود.»
به اعتقاد او «نامگذاري 8 مارس، از سوي امريکا بوده و اين کشور خود را مدافع حقوق بشر مي داند. پس چگونه است که وضعيت بهداشت، سلامت، تغذيه، آب سالم و... زنان و کودکان تحت سلطه اين کشور، از جمله افغانستان و عراق چنين ناهنجار است.»
مشاور استاندار تهران در امور بانوان با بيان اينکه معتقد به تعامل جهاني با زنان هستيم، ادامه داد؛ «متاسفانه در چنين روزي عده يي به دنبال فتنه و آشوب بوده و درصددند که نگاه رسانه هاي خارجي را متوجه کشور کنند، اما بهره چنين واقعه يي را عده يي که ناقض حقوق زنان هستند مي برند. بنابراين با تصويب نام گذاري جديد اين روز، از سال آينده فضاي مناسبي براي قوت بخشيدن به اين نوع تعاملات ايجاد خواهيم کرد.» او با بيان اينکه اسلام بالاترين جايگاه را به زن داده است و متاسفانه عدم استيفاي اين جايگاه به طور کامل، به دليل کوتاهي هاي ناخواسته بوده است، گفت؛ «به علت اين کوتاهي ها نتوانستيم تمام حقوقي که اسلام براي زن قائل است را احيا و براي زنان استيفا کنيم.» به گفته «قندفروش» اگر مخالفتي با روز 8 مارس مي شود، بيشتر مخالفت با افرادي است که اين روز را ملعبه قرار داده تا جايگاه زن ايراني را نازل نشان داده و پيشرفت هاي صورت گرفته در اين زمينه را ناديده بگيرند.
او با اشاره به رشد وضعيت زنان ايراني معتقد است؛ «بحث روز جهاني زن از زمان اصلاحات آغاز شد و در اين دوران جز شعارهاي زيادي که در حوزه زنان داده شد، در حوزه عمل اتفاق خاصي رخ نداد، اما طبق رويکرد جديد دولت نهم، زنان مخاطبان اصلي هستند و در حوزه عمل نيز اقداماتي رخ داده، به گونه يي که 350 تعاوني زنان تشکيل شده و در مقايسه با دوره قبل آمار بالايي است.» به گزارش ايسنا مشاور استاندار تهران بحث طلاق را تهديدکننده بنيان خانواده دانست و افزود؛ «همچنين به رغم شعارهايي که براي آزادي زنان در دوره قبل داده مي شد، ورود عملي به عرصه مد و لباس نداشتيم و زنان در سردرگمي قرار مي گرفتند و تنها با مباحث نظري روبه رو بودند.» او با بيان اينکه زنان ايراني حرف هاي زيادي براي گفتن در عرصه بين الملل دارند، گفت؛ «زنان کتک خورده در اروپا، وجود و افزايش خانواده ها تک والدي، تبليغات جهاني به سمت لزبين ها و وجود تصاويري در اين زمينه و... براي ما محلي از اعراب دارد، چرا که معتقديم بايد با صراحت در اين زمينه صحبت کرد و 8 مارس را محملي براي اين قبيل صحبت ها مي دانيم.»
منبع روزنامه ی اعتماد
همبستگی برای آزادی، برابری، عدالت جنسيتی
لطفاً در اين فرصتِ کم در منتشر کردنِ اين اطلاعيه کمک کنيد. ممنون.
اطلاعيه شماره 2 برگزاری مراسم روز جهانی زن 8 مارس/17 اسفند
فعالان جنبش زنان سالهاست كه با چشم‌انداز همبستگی زنان ايران و جهان و طرح مطالبات مدنی، خواهان برگزاری روز جهانی زن بوده‌اند. متأسفانه به‌رغم تلاش‌های مستمر گروههای مختلف زنان در مسير احقاق حقوق انسانی و شهروندی، همواره با محدوديت‌ها و موانع بی‌شماری روبرو بوده‌ايم.
امسال نيز بر آن شديم تا با طرح مطالبات زنان، در تجمعی مسالمت‌آميز(طبق ماده‌ی 27 قانون اساسی) در مقابل نهادی كه به باور ما بايد برآمده از آرای ملت باشد، با تأكيد بر خواسته‌های دمكراتيك و برحق خود روز جهانی زن را گرامی بداريم.
اينك اعلام می‌كنيم كه به علت برخورد خشونت‌آميز نيروهای انتظامی با فعالان جنبش زنان در 13 اسفند كه منجر به بازداشت 33 نفر از آنان—از جمله گروه هماهنگ‌كننده—شد و با ادامه‌ی بازداشت سه نفر از فعالان جنبش زنان در زندان اوين، كه دو تن از ايشان عضو گروه هماهنگ‌كننده هستند، و همچنين به علت آزادی تعدادی از افرادِ گروه هماهنگ‌كننده‌ی مراسم در اولين ساعات روز 17 اسفند، امكان مديريت و سازماندهی مراسم روز جهانی زن از گروه هماهنگ‌كننده سلب شده است.
به همين دليل با تبريك مجدد روز جهانی زن كه امسال به نام "همبستگی برای آزادی، برابری، عدالت جنسيتی" نام‌گذاری شده است، دست كليه حمايت‌كنندگان را می‌فشاريم و تقاضا داريم به منظور جلوگيری از بروز هرگونه خشونت و يا سوءاستفاده، با اخلاق مدني و صلح‌جويانه، گروه هماهنگ‌كننده را در مقابل مجلس، ياری كنيد.
گروه هماهنگ كننده : شهلا انتصاری، فاطمه گوارايی، مرضيه مرتاضی‌لنگرودی، رضوان مقدم.
پرستو دوکوهکی - آسیه امینی این اطلاعیه رو در وبلاگشون نوشتن
زارا امجديان، الناز انصاري، مينو مرتاضي، محبوبه حسين زاده، نوشين احمدي خراساني، نسرين افضلي، سوسن طهماسبي، رضوان مقدم، مهناز محمدي، پروين اردلان، آسيه اميني، جلوه جواهري، مريم حسين خواه، فاطمه گوارايي و شهلا انتصاري، حدود ساعت 2 بامداد روز 17 اسفند از زندان اوين آزاد شدند.
خانمها محبوبه عباسقلي زاده، شادي صدر و ژيلا بني يعقوب همچنان در زندان بسر مي برند
سایت میدان
اخبار مرتبط
حوالی ساعت دو بامداد امروز(8 مارس) اکثريت قريب به‌اتفاق زنان زندانی آزاد شدند!
آخرین اخبار حاکی از آن است که هفت نفردیگر از بازداشت شدگان تجمع مسالمت آمیز مقابل دادگاه انقلاب آزاد شدند.
اسامی بازداشت شدگان به این شرح است: ناهید جعفری، ناهید کشاورز، مریم میرزا، زینب پیغمبرزاده، سمیه فرید، سارا لقمانی و آزاده فرقانی.
جواد منتظری همسر آسیه امینی در گفتگو با زنستان اعلام کرد که دادگاه اعلام کرده است مدارکی که وی برای آزادی همسرش ارائه کرده است، کامل نبوده و به همین دلیل همسر وی امروز آزاد نشده است.
اخبار تکمیلی ارسال خواهد شد.
لینک اصل مطلبامه سرگشاده بيش از 620 فعال سياسي،اجتماعي و فرهنگي به رييس قوه قضائيه در اعتراض به بازداشت گروهي از فعالان حقوق زنان
(خواهش مي‌كنم با توجه به شايعاتي در خصوص لغو تجمع روز 5شنبه مقابل مجلس در انتشار اين اطلاعيه همكاري كنيد. چرا كه برگزاري اين تجمع به قوت خود باقي‌ست):
روز جهانی زن را زمانی گرامی می‌داریم که هنوز قوانین تبعیض‌آمیز بر سر زنان میهنمان سنگینی میکند. سیاست‌های جداسازی و سهمیه‌بندی جنسیتی با شدت هرچه تمام‌تر اعمال می‌شود. جنگ طلبان با کوبیدن بر طبل جنگ، آرامش و امنیت را از مردم سلب میکنند، حقوق بشر به طور مستمر نقض می‌شود. زنان، کودکان و سایر قربانیان خشونت و بی‌عدالتی، پناهی نمی‌یابند و آسیب‌های اجتماعی و فقر هرچه بیشتر چهره‌ای زنانه به خود می‌گیرد. در این شرایط، زنان با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر در مسیر احقاق حقوق انسانی، شهروندی و جنسیتی همچنان پای می‌فشارند.
ما با تاکید بر خواسته‌های دموکراتیک و مسالمت جویانه خود، از همه زنان و مردان آزاداندیش دعوت می‌کنیم برای ابزار همبستگی تا رفع هر گونه تبعیض و بی‌عدالتی علیه زنان و اعتراض به دستگیر شدن عده‌ای از فعالان زنان، به تجمع ما که در روز 8 مارس، 17 اسفند 85 از ساعت 2 تا 3 بعد از ظهر در مقابل در اصلی مجلس برگزار خواهد شد، بپیوندند.
پ.ن1: اين تجمع بدون سر دادن هيچ‌گونه شعاري و در سكوت برگزار خواهد شد. لطفن اگر مي‌آييد حتا اگر به شما توهين كردند با آنها درگير نشويد و حرفي نزنيد.
پ.ن2: با توجه به كمبود وقت و شايعه‌ي لغو اين مراسم، تا جايي كه امكان دارد براي انتشار اين اطلاعيه بكوشيد.
(خواهش مي‌كنم با توجه به شايعاتي در خصوص لغو تجمع روز 5شنبه مقابل مجلس در انتشار اين اطلاعيه همكاري كنيد. چرا كه برگزاري اين تجمع به قوت خود باقي‌ست):
روز جهانی زن را زمانی گرامی می‌داریم که هنوز قوانین تبعیض‌آمیز بر سر زنان میهنمان سنگینی میکند. سیاست‌های جداسازی و سهمیه‌بندی جنسیتی با شدت هرچه تمام‌تر اعمال می‌شود. جنگ طلبان با کوبیدن بر طبل جنگ، آرامش و امنیت را از مردم سلب میکنند، حقوق بشر به طور مستمر نقض می‌شود. زنان، کودکان و سایر قربانیان خشونت و بی‌عدالتی، پناهی نمی‌یابند و آسیب‌های اجتماعی و فقر هرچه بیشتر چهره‌ای زنانه به خود می‌گیرد. در این شرایط، زنان با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر در مسیر احقاق حقوق انسانی، شهروندی و جنسیتی همچنان پای می‌فشارند.
ما با تاکید بر خواسته‌های دموکراتیک و مسالمت جویانه خود، از همه زنان و مردان آزاداندیش دعوت می‌کنیم برای ابزار همبستگی تا رفع هر گونه تبعیض و بی‌عدالتی علیه زنان و اعتراض به دستگیر شدن عده‌ای از فعالان زنان، به تجمع ما که در روز 8 مارس، 17 اسفند 85 از ساعت 2 تا 3 بعد از ظهر در مقابل در اصلی مجلس برگزار خواهد شد، بپیوندند.
پ.ن1: اين تجمع بدون سر دادن هيچ‌گونه شعاري و در سكوت برگزار خواهد شد. لطفن اگر مي‌آييد حتا اگر به شما توهين كردند با آنها درگير نشويد و حرفي نزنيد.
پ.ن2: با توجه به كمبود وقت و شايعه‌ي لغو اين مراسم، تا جايي كه امكان دارد براي انتشار اين اطلاعيه بكوشيد.
نیما نامداری همسر نسرین افضلی
مرتبط : خبر زنستان
چی می شه؟ چند شب دیگه می خوان نگهشون دارن؟ دارم از عصبانیت و غصه دیوونه می شم...
نگران حال شهلا هستم که در انفرادی است. پروین و رضوان که بیمارند و باقی بچه ها که تا رهایی دست به اعتصاب غذا زده اند. حرامم باد خواب و راحت و شادی. حرامم باد آزادی.
مادر مریم حسین خواه کارش به بیمارستان کشیده. پدر شهلا و مادر خودم هم بیمارستانی نشدند اما شرایط مشابهی دارند.
با پدر زینب پیغمبرزاده تماس گرفتم تا از حال دخترش برایش بگویم. گفت با او تماس گرفته اند که برای کفالت فردا به دادگاه انقلاب برود. گفت: تا مطمئن نشوم همه آزاد می شوند برای دخترم کاری نمی کنم.
در برابر این بزرگی احساس حقارت می کنم و سر تعظیم فرود می آورم.
تازه ترین اخبار درباره دستگیری زنان را در سایت میدان و زنستان ببینید.
پی نوشت: چهار نفری که در پست قبل گفتم حق تماس نداشتند: شهلا انتصاری. سوسن طهماسبی (که پدر و مادرش آمریکا هستند). محبوبه عباس قلی زاده. شادی صدر.
توضیح: در بعضی بیانیه ها نام من به اشتباه ساغر لقایی نوشته شده. منظور خود من هستم. خواهری به این نام ندارم.
بنا بر آخرین اخبار با خانواده های پنج تن از بازداشت شدگان تجمع مسالمت آمیز مقابل دادگاه انقلاب تماس گرفته اند تا فردا کفیلی را به دادگاه معرفی کنند تا این افراد آزاد شوند.
اسامی این بازداشت شدگان به این شرح است: ناهید کشاورز، ناهید جعفری، آسیه امینی، سمیه فرید و زینب پیغمبرزاده
اخبار تکمیلی ارسال می گردد.
در قانون شما اگر زن هستم
بر ریشه تبعیض تبر زن هستم!
از هیبت غول سان نمی ترسم هیچ
تهدید نکن حقیر! من زن هستم!
(بند 209 اوین، چهارده اسفند ۸۵)
من، ساقی لقایی، پرستو دو کوهکی، پرستو سرمدی، نیلوفر گلکار، فریده و ناهید انتصاری و سارا ایمانیان ساعت پنج بعد از ظهر امروز (سه شنبه، پانزدهم اسفند) از بند 209 زندان اوین آزاد شدیم.
همبندان ما از ظهر امروز در اعتراض به بازداشت غیر قانونی، نداشتن اجزای تماس برای چند نفر و حبس دوست با شرفمان شهلا انتصاری در انفرادی در اعتصاب غذا به سر می برند. این اعتصاب تا آزادی همه ادامه دارد.
حال عمومی بچه ها خوب است. تنها وضعیت پروین اردلان که به بیماری ام.اس دچار است و رضوان مقدم که به زونا مبتلا شده نگران کننده است.
شهلا انتصاری که از لحظه انتقالمان به اوین در انفرادی به سر می برد تهدید شده که اگر همکاری نکند و نظم را مختل کند به جایی انتقال داده می شود که با هیچ بشری در ارتباط نباشد. وکیل او شادی صدر هم اکنون در اوین به سر می برد.
بچه ها روحیه خیلی خوبی دارند. شعر می خوانند و با شعار دادن به وضعیت خود اعتراض می کنند. بازجویی ها بعضا بعد از ساعت هشت شب و تا ساعات اولیه صبح انجام می شود و خارج از بند بچه ها موظف به زدن چشم بند هستند.
امروز بعد از چهل و هشت ساعت بازداشت به ما اجازه داده شد با خانواده های خود تماس بگیریم. چهار نفر از این اجازه مستثنی شدند. امکان استفاده از حمام نیز امروز برای بچه ها فراهم شد.
ساقی لقایی
پس از گذشت بیش از چهل و هشت ساعت از بازداشت زنانی که مقابل دادگاه انقلاب دست به تجمع مسالمت آمیز زده بودند، بالاخره هشت تن از این زنان با قرار کفالت آزاد شدند.
اسامی آزادشدگان به این شرح است: پرستو دوکوهکی، سارا لقایی، ساقی لقایی، نیلوفر گلکار، پرستو سرمدی، ناهید انتصاری، فریده انتصاری و سارا ایمانیان.
آزادشدگان خبر اعتصاب غذای دیگر یاران دربند خویش را تایید کردندو همچنین اعلام کردند که شهلا انتصاری در سلول انفرادی به سر می برد..خبر تایید شد امشاسپندان
فعالان زن بازداشت شده دست به اعتصاب غذا زدند
بنا بر آخرین اخبار رسیده نوشین احمدی خراسانی، درتماس تلفنی که با همسرش داشته است اعلام کرده است که از امروز ظهر بنا بر تصمیمی دسته جمعی همه سی و سه زن بازداشت شده اعتصاب غذا را شروع کردند.
احمدی خراسانی به همسرش، جواد موسوی خوزستانی گفته است که این تصمیم گروهی را به این دلیل اخذ کرده اند که مسولان قول مساعد داده بودند که امروز همه دستگیر شدگان جوان را آزاد کنند و چون این اقدام صورت نگرفته است، در اعتراض اعتصاب غذا را آغاز کرده اند.
خبرهای تکمیلی ارسال خواهد شد.
تردد مینی بوس های همبستگی در خیابان های تهران!!! منصوره شجاعی
اخرین خبر و شنیدن صدای نازنین هایمان نیما نامداری
اخبار انتشار یافته از سوی سازمان عفو بین الملل درباره دستگیری فعالان زن
تماس تلفنی شش نفر از بازداشت شدگان با خانواده های خود
پتیشن را هم لطفا امضا کنید.
خشونت ، اگه تو دهنت رو ببندی ، او تو رو می کشه
لینک اصل مطلب
کاش در آزادی بودیم ، من و تو و همه. آزادی عشق را بزرگ می کند. آزادی عشق را پرواز می دهد...
...می بوسمت ، یگانه یارم
نامه به آقای رئیس جمهور
به عنوان یک ایرانی که نزدیک به نیمی از عمرش را در ایالات متحده امریکا زندگی کرده است، میتوانم به شما اطمینان دهم که با نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی در این مرز و بوم آشنا هستم. به عنوان زنی مهاجر میدانم که پروپاگاندای ضد ایران یعنی چه و تبعیض چه معنایی دارد. من زمانی ایران را ترک گفتم، که صدای جوانانی چون من به دلیل نیازهای جنگ خفه شده بود. آن موقع سودای آزادی در سر داشتم. اما با گذشت زمان، مفهوم آزادی در کشور "میزبان" که بر پایه صنعت زندان می چرخد، برایم رنگ باخت. هیچ توهمی از مفهوم آزادی در امریکا و هیچ شکی در فرصتطلبی جنگطلبانی که در بساط امپراطوری نو چشم بر منابع طبیعی ایران و دیگر کشورهای منطقه دوختهاند ندارم. با این شناخت است که از شما تقاضا میکنم به دور از پیشفرضها، نامهام را به عنوان یک دانشجوی خارج از ایران بخوانید.
آقای رئیس جمهور، از زمانی که من ایران را ترک گفتهام، زنان ایرانی دستاوردهای بسیاری در زمینه حقوق خویش کسب کردهاند. آنان حکومت اسلامی را اصلاحپذیر دانسته و در اصلاح قوانین ضد زن با چنگ و دندان تلاش کردهاند. زنانی که نه برای "براندازی" بلکه برای عدالت کوشیدهاند. زنانی که با دلسوزی برای ایران، نه تنها حکومت نوپای ایران را اصلاح ناپذیر ندانسته و با گفتمانهای "براندازی" همسو نشدهاند، بلکه با رعایت قوانین و در چهارچوب حقوق قانونی شهروندان ایرانی به احیای حقوق خود پرداخته اند.
آقای رئیس جمهور، در پژوهش میدانیام در یکی از کشورهای همسایه ایران با فردی مواجه شدم که به همراه همکارش مقادیر هنگفتی ارز را بطور غیرقانونی از ایران خارج کرده و پس از سالها ضربه زدن به اقتصاد ایران سر انجام دستگیر و پس از اندی با ودیعه آزاد شده و از ایران گریخته بود. همکار او نیز با وجود دزدی از بیت المال اخیراً آزاد شده است. نمیدانم این دزدان و راهزنان به منافع ایران ضربه بیشتری می زنند یا زنانی که جز حقوق برابر و عدالت اجتماعی خواستهای دیگر ندارند و به جرم شرکت در تجمعی مسالمت آمیز روانه زندان شدهاند؟
آقای رئیس جمهور، زنانی که در روز 13 اسفند 1385 توسط مسئولان قوه قضائیه به "جرم" تجمعی مسالمتآمیز (که طبق ماده 27 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانونی است) اکنون در بازداشت به سر می برند، از جانب بسیاری از گروههای اپوزیسیون خارج از کشور و سکولاریست های بنیادگرا به دلیل فعالیتشان در جهت اصلاح قوانین نظام جمهوری اسلامی سالهاست که مورد شماتت واقع شده و توبیخ شدهاند. کدام بخش از تجمع مسالمت آمیز این فعالان حقوق زن مخل مبانی اسلام بوده که حکومت اسلامی ایران چنین آزادی را از ایشان سلب کرده است؟ آقای رئیس جمهور, چنین برخوردی با زنان به نفع کیست؟
آقای رئیس جمهور، سلب حقوق زنان بی شک منجر به قطع امید فعالان حقوق زنان نسبت به اصلاح پذیر بودن حکومت اسلامی خواهد شد و نتیجهاش در بهترین صورت چیزی جز ترک ایران نخواهد بود. شنیدن این جمله که "در ایران آیندهای نداشتم" از زبان جوانانی که که در سالهای اخیر ایران را ترک گفتهاند به گوش من ناآشنا نیست. چرا باید تجمعی مسالمتآمیز برای اعلام همبستگی با زنانی که به جرم تجمع سال ۸۵ محاکمه میشوند با چنین برخوردی مواجه شود؟ چرا با دلسوزترین شهروندان ایرانی که مرتکب جرمی نیستند جز تقاضای عدالت، اینچنین برخورد می شود؟ دوباره می پرسم آقای رئیس جمهور، منفعت چنین برخوردی برای کیست؟ آیا جز این است که چنین برخوردهایی هیزم به آتش جنگافروزانی میریزد که "آزادی سازی" را بهانه حملهی نظامی میکنند؟ آیا جز این است که اگر فعالان دستگیر شدهی حقوق زنان در صدد براندازی نظام بودند، برای بهتر شدن و عادلانه شدن قوانین همان نظام از جان و مال خود مایه نمیگذاشتند؟
آقای رئیس جمهور، اعتراض شما به دولت امریکا به دلیل تبعیض برعلیه بسیاری از شهروندانش به جاست. اما تغییر از خانهی خویشتن آغاز می شود. نشان دهید که عدالت در خانه هست تا جوانان در سودای یافتن آن از خانه فراری نشوند و در منزل دگری دادخواهی نکنند. ۳۸ زنی که در تجمع مسالمتآمیز مقابل دادگاه انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۳ اسفند۱۳۸۵ در تهران دستگیر شدهاند را آزاد کنید.
سیما شاخساری
وبلاگ فرنگوپولیس
روزی می آید که ما هم پرنده هایمان را پرواز خواهیم داد.
روزی خواهد آمد که همه با هم لبخند بزنیم به روی آزادی ، این کلمه ی دور ، این کلمه ی خسته...
پ ن . به گفته ی یک مقام آگاه دادستانی تهران 7-8!!! زن به دلیل اخلال در امنیت با استناد به ماده ی 610 قانون مجازات اسلامی بازداشت شده اند.
در ماده 610 قانون مجازات اسلامي برخلاف آنچه كه روز گذشته اتفاق افتاده و مقامات امنيتي دادستاني به آن استناد كرده‌اند، آمده است: <هر گاه دو نفر يا بيشتر اجتماع و تباني نمايند كه جرائمي بر ضد امنيت داخلي يا خارجي كشور مرتكب شوند يا وسايل ارتكاب آن را فراهم نمايند در صورتي كه عنوان محارب به آنان صادق نباشد به دو تا پنج سال حبس محكوم خواهند شد.
ادامه در اعتماد ملی
به قول مرد کلنگ دار اون ها تاریخ سازان هستن ، ما فقط نشسته ایم و نگاه می کنیم و حسرت می خوریم...
همه برای دستگیرشدگان امضا کنید. ممنون از نیوشا که لینکش رو فرستاد.
پتیشن برای آزادی خواهرانمان
بازداشت شده گان به بند دویست و نه زندان اوین منتقل شدند
خانواده ها و عده ای از فعالان جنبش زنان وارد اداره مفاسد اجتماعی وزرا شدند
این کار خانواده های بازداشت شدگان بسیار خوبه چون دستگاه قضایی تحت فشار قرار می گیره و ممکنه در آزادی اون ها تاثیر داشته باشه. از نظر من تا 8 مارس آدم هایی که به نظرشون مهم تر از بقیه هستن رو آزاد نمی کنن تا تجمع اون روز رو تحت تاثیر قرار بدن. البته امبدوارم نظرم غلط باشه و همشون فردا صبح خونه هاشون باشن.
خیلی ها نوشته اند. فقط همین کار از دستمون برمی آد
آخرین لیست اسامی بازداشت شده گان به دست ما رسید:
نوشین احمدی خراسانی- پروین اردلان- ناهید کشاورز- محبوبه حسین زاده- محبوبه عباسقلی زاده- نیلوفر گلکار- پرستو دوکوهکی- مریم میرزا- مریم حسین خواه- ناهید جعفری- مینو مرتاضی- فاطمه گوارایی- شهلا انتصاری- سوسن طهماسبی- آزاده فرقانی- ژیلا بنی یعقوب- ناهید انتصاری- شادی صدر- ساقی لقایی- ساغر لقایی- الناز انصاری- سارا ایمانیان- جلوه جواهری- زارا امجدیان- زینب پیغمبرزاده - نسرین افضلی- مهناز محمدی- سمیه فرید- فریده انتصاری- رضوان مقدم- سارا لقمانی
خبرهای تکمیلی ارسال خواهد شد
Iran-Emrooz,Tehran, Iran, Sunday, March 04, 2007
http://www.iran-emrooz.net
50 of the women's rights movement activists were arrested in front of the Revolutionary Court in Tehran.
The security police forces attacked a peaceful gathering of women's rights activists that had taken place at 8:30 am in front of the Revolutionary Court in Tehran in objection to the recent governmental oppressions and the summoning of some of these activists. The police forces who used violence to scatter the crowd, arrested at least 21 of the protesters.
According to the report published by Advar News, the list of the arrested is as follows:
Asieh Amini, Jila Bani Yaghoub, Mahboubeb Abbasgholizadeh, Mahboubeh Hosseinzadeh, Sara Loghmani, Zara Amjadian, Mariam Hossein Khah, Jelveh Javaheri, Niloofar Golkar, Parastoo Dokoohaki, Zeinab Peyghambarzadeh, Maryam Mirza, Saghar Laghayee, Khadijeh Moghaddam, Saghie Laghayee, Nahid Keshavarz, Mahnaz Mohammadi, Nasrin Afzali, Tal'at Taghinia, Fakhri Shadfar, Maryam Shadfar, Elnaz Ansari, Fatemeh Govarayee, Azadeh Forghani, Sommayeh Farid, Minoo Mortezayee, Sara Imanian.
Nooshin Amhadi Khorasani, Parvin Ardalan, Shahla Entesari and Susan Tahmasebi—five prominent members of the women's rights movement—who had to attend their court hearing left the court session in support of their fellow activists. They, too, got arrested upon their departure from the court.
The police officers hit Nahid Jafari's head to the police van and as a result of such violent actions, her teeth broke and the officers are currently refusing to take her to the emergency room.
طبق آخرین اخبار رسیده، تعداد دقیق بازداشت شده گان تجمع امروز صبح که مقابل دادگاه انقلاب برگزار شد، سی و سه نفر است.
ماموران بازداشت شده گان را به اداره مفاسد اجتماعی واقع در خیابان وزرا انتقال داده اند.
اسامی بازداشت شدگانی که تا الان به دست ما رسیده است:
آسیه امینی،ژیلا بنی یعقوب، محبوبه عباسقلی زاده، محبوبه حسین زاده، سارا لقمانی، زارا امجدیان، مریم حسین خواه، جلوه جواهری، نیلوفر گلکار، پرستو دوکوهکی،زینب پیغمبر زاده، مریم میرزا، ساغر لقایی ، ساقی لقایی، ناهید کشاورز، مهناز محمدی، نسرین افضلی، طلعت تقی نیا، فخری شادفر، مریم شادفر، الناز انصاری، فاطمه گوارایی، آزاده فرقانی ،سمیه فرید، مینو مرتاضی، سارا ایمانیان ، ناهید جعفری، سوسن طهماسبی، پروین اردلان، نوشین احمدی خراسانی
همچنین منابع زنان از بازداشت شادی صدر وکیل دادگستری و فعال جنبش زنان خبر می دهند
منبع زنستان
طبق آخرین اخبار رسیده، ماموران جدود پنجاه نفر از فعالان جنبش زنان را که جلو دادگاه انقلاب در اعتراض به روند غیرقانونی بازداشت ها، احضارها و دادگاه های یک ساله اخیر زنان تجمع کرده بودند بازداشت کردند.
در میان بازداشت شده گان اشخاصی چون آسیه امینی، جلوه جواهری، زارا امجدیان، مریم حسین خواه، شادی صدر، محبوبه عباسقلی زاده، مینو مرتاضی لنگرودی، فاطمه فرهنگ خواه، زینب پیفمبرزاده، سمیه فرید، خدیجه مقدم، نیلوفر گلکار، ناهید کشاورز، ناهید جعفری، محبوبه حسین زاده ،پرستو دوکوهکی، نسرین افضلی به چشم می خوردند.
نوشین احمدی خراسانی، پروین اردلان، شهلا انتصاری و سوسن طهماسبی پنج تن از فعالان جنبش زنان که امروز قرار بود دادگاه آنها برگزار شود، در حمایت از دیگر یاران جنبشی خود از دادگاه بیرون آمدند که همه آنها نیز بازداشت شده اند .
ماموران سر ناهید جعفری را به در مینی بوس کوبیده اند که در نتیجه این ضرب و شتم، دندان های ناهید جعفری شکسته است و ماموران از بردن وی به اوژانس امتناع می کنند.
گزارش های تکمیلی ارسال خواهد شد
خبر از زنستان
دیگرانی که نوشته اند : فهیمه خضرحیدری - فرناز سیفی - بلوط
در واقع دیدگاه من و لوا در این مورد با هم فرق می کنه که او معتقده اگر یک آدمی بخواد می تونه در جامعه ی امریکا ( نه ایران ) برسه به حداقل ها و بی خانمان ها آدم هایی اند که به نوعی نخواستن و تنبل بوده ان. من تا به حال امریکا زندگی نکرده ام اما از خیلی ها این رو شنیده ام.
در واقع مساله هیچ ربطی نداره به این که تو آمریکایی الاصل باشی یا نه. مساله ای که من مطرح می کنم اینه که یک بچه ی آمریکایی هم اگر در شرایطی زندگی کنه که آموزش درست نبینه و اندیشه اش برای زندگی در راه درستی نیفته می تونه به یه پرتگاه اجتماعی سقوط کنه. یک دراگ فروش یا یه دزد شاید داره نان روزانه اش رو درمی آره اما او هم داره در یه پرتگاه از نظر جامعه اش دست و پا می زنه ، مثل همون بی خانمان. بی خانمان فقط شکلش توی ذوق ما می زنه. اما اگر از منظر انسانی نگاه کنی او ( بی خانمانی که داره از دولت یه امکانات اولیه می گیره که نمیره مد نظر منه ) فقط یک آدمی است که موقعیت اجتماعی نداره ، درآمد نداره ، کار نداره ، در خیابون یا مراکز بی خانمان ها می خوابه. اما اون دراگ فروشه برای هدفش که همانا زنده موندن و تنازع بقاست ، داره صدها انسان رو معتاد می کنه و فساد رو گسترش می ده در یه سطحی از جامعه اش.
یه بی خانمان برای من و لوا آدم ناشناسیه. ما هیچ چیز درباره اش نمی دونیم. درباره ی پیشینه ی خانوادگی و اجتماعی اش. به فرض بچه ای با پدر و مادر الکلی که هر روز کتک می خوره ، هیچ محبتی از اون ها دریافت نمی کنه و همیشه تحت ابیوز عاطفی و روانیه نمی تونه به راحتی من یا لوا هدف های بزرگ توی زندگی اش داشته باشه و از حداقل زندگی برخوردار بشه. اون بچه می شه یه انسان بیمار که اگه خیلی قوی و باهوش و زرنگ باشه بتونه معضلات شخصی اش رو حل کنه و همیشه به خاطر رفتارهایی که دیده و الگوهای رفتاری غلطی که یاد گرفته نخواهد توانست یه آدم سالم در جامعه اش باشه. یک بی خانمان حتما در کودکی اش آرزوهایی داشته که محیط پیرامون و محیط ذهنی اش بهش اجازه نداده ان که به هدف تبدیلشون کنه. یک جامعه ی سرمایه داری دقیقا همون طور که لوا گفت اگه تو توانایی این رو داشته باشی که کلاه بردار خوبی باشی بهت این اجازه رو می ده که پیشرفت کنی. اگه یه رییس گنگ پرقدرتی باشی بهت این اجازه رو می ده که بری هی قدرت بیشتر توی محله های بیشتر به دست بیاری. اما اگه یه سرخورده باشی که از بطن یک خانواده ی نابه سامان بیرون اومده بهت راه نشون می ده؟ بهت چه کمکی می کنه؟ پدر و مادر اون آدم هم محصول اجتماعشون هستن. اون ها هم خارج از سیستم اجتماعی نبوده ان و حالا که شده ان افراد مزخرف یک جامعه ، یک فرزند که محصول دو ذهن مزخرفه تربیت می کنن و به اجتماعشون تحویل می دن و این پروسه همیشه ادامه داشته و داره.
یعنی آیا یه بی خانمان دوست نداره مثل یه انسان لباس خوب بپوشه و کار خوب داشته باشه و احترام اجتماعی کسب کنه؟ یه بخش بزرگی از اون آدم ها توانایی ذهنی دستیابی به این ها رو ندارن چون مشکل از همون سیستمی است که اون ها رو بار آورده. بی خانمان ها آدم های عادی یک اجتماع نیستند اتفاقا اون ها همون زخم های چرکی اند که سیستم سعی داره کتمانشون کنه و مدام بگه اون ها بی خاصیتن و اگه می خواستن شرایط مهیا بوده ولی حالا بیایم ببینیم توی محله ای مثل هارلم توی ناف نیویورک چند درصد بچه ها می شن سناتور یا حتی صاحب یه زندگی سالم می شن؟ محیطی که اون ها باهاش دم خورند اون ها رو می بلعه. حالا شانس بیارن و یه جوری از اون محیط بیان بیرون اما خیلی هاشون هم شانس نمی آرن و می افتادن توی یه سیکل اجدادی.
ما نفس هامون داره از جای گرم بیرون می آد. خود من همیشه نسبتا خوب زندگی کرده ام. پول داشته ام که کتاب بخرم ، فیلم داشته ام و مهم تر از همه در شرایط خانوادگی معقولی رشد کرده ام. خود لوا هم همین طور. اما خیلی ها که شانس ما رو نداشتن و همین طوری توی خاک سفید یا حلبی آبادهای اقماری تهران به دنیا اومدن ، اون ها نتونسته ان این شرایط رو داشته باشن. و این صرفا یه شانسه که در چه زمانی ، کجا و در شرایطی به دنیا بیایی.
لوا جون ، فقر جلوی پیشرفت رو می گیره ، هم فقر مالی و هم فرهنگی. فقر چیز زشتیه اما یه دولت سرمایه دار خیلی جاها به جای حل کردنش ترجیح می ده روشو بپوشونه که دیده نشه. درسته که توی چین سوسیالیسم اون طوری که باید پیش نرفت اما چین برای یه میلیارد آدم سیستمی ایجاد کرده که بتونن حداقل رو داشته باشن. شاید چینی ها فشار زیادی بهشون می آد از خیلی جهات اما به نسبت همون آمریکا درصد گرسنه هاش ناچیزه. قطعا هیچ نظام حکومتی کامل نیست.
راجع به کوبا و آمریکا هم این رو بگم فقط ، که کوبا حتی اگه این طور که تو می گی یه تن فروش خونه ی بزرگه اما مثل آمریکا نمی ره توی ویتنام و عراق و افغانستان برای چاپیدنشون این همه کثافت کاری کنه. برای همینه که اون ها اون جا هستن و آمریکا اون جا. یادت نرفته که ممکنه کشور خودت رو همین آمریکا فقط و فقط به خاطر پول و نفت له و لورده کنه؟
ما چشم به آينده دوخته‌ایم
بيانيه‌ی جمعی از فعالان جنبش زنان دربارهی فشارهای غيرقانونی به فعالان جنبش زنان در آستانهی 8 مارس، روز جهانی زن.
روز جهانی زن در حالی فرا می‌رسد که کشور ما در شرايطی بس بحرانی قرار دارد. سياست‌های داخلی مبتنی بر سرکوب و ارعاب و ناکارآيی سیاست خارجی و پافشاری بر توليد انرژی هسته‌ای درحالی‌که اعتماد و اطمينان جهانی را از دست داده‌ايم، به عنوان مسأله‌ای تنش‌زا و تداوم سياست‌های جنگ‌طلبانه‌ی آمريکا و متحدانش در سراسر جهان به بهانه‌ی صدور دموکراسی و حقوق بشر از راه تحريم و حملهی نظامی، ما را در چالشی مداوم و روزافزون قرار داده است. از يک سو در فقدان يک ساختار دموکراتيک شاهد اجرای تصميم‌هايی برای سرنوشت‌مان هستيم که بدون حضور ما يا نمايندگان واقعی ما اتخاذ می‌شود و از سوی ديگر، فشار جامعه‌ی جهانی را بر گرده‌ی خود احساس می‌کنيم که حلقه‌ی محاصره خود را با تهديد و تحريم و کابوس جنگ هر روز تنگ‌تر میکند.
دوم. منم می خوام لوا خانوم. می دونی که چی رو می گم.
سوم. من سوم خرداد سال جاری امتحان زبان دارم. برنامه ی ساختن یه ویدیو رو در دستور کار دارم. باید برم سابقه کارهامو جمع کنم. مدرکمو از آموزش دانشگاه بگیرم. برم بدم مدارکو ترجمه. این همه کار دارم بعد عین یه خر_گوش دراز ساعت 3 صبح چت می کنم و تا 12 ظهر می خوابم. خدا خودش منو ادب کنه.
ناراحتش نیستم. این یه بیماری نیست. شاید یه تواناییه که هنوز کشف نشده. شاید ما توانایی خاصی در این روزها پیدا می کنیم که متوجهش نمی شیم. همه چیز در زندگی دلیل داره. بهش می گن
PMS
-سایت رسمی درباره ی پی ام اس
پ ن. ناراحت کننده است دیدن این سایت از این جهت که متوجه می شی در چند ساعتی ما ، کسانی هستند که می تونن با یه تلفن درباره ی این چیزها حرف بزنن و احساس می کنن اهمیت دارن ، ارزش دارن و در همین نقطه از نقشه که من در اون هستم خیلی ها باورشون هم نمی شه که یه زن بتونه در روزهایی این قدر شکننده بشه. اصلا کسی خیلی هم اهمیتی نمی ده...
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
May 2009
June 2009
August 2009
]brown]gold]orangered](],](]]]black],]3]1]2]3]1]1]3]1]2]3]1]1],](](]^23A5C2B8])]]!0622!0630!0631!0633!062A!0627!0646]!0628!06CC!0633!062A^20!0648^20!0686!0647!0627!0631^20!0633!0627!0639!062A^20!062F!0631^20!062E!0648!0627!0628^20!0648!0628!06CC!062F!0627!0631!06CC],](](],](]beige](](](]wheat](](](]^23333](](],](]75]20],](](]^23A5C2B8])])]black]2]10],](](]^23A5C2B8])])]black]^23CCC])])]^23666]30]black]black],](](]^23333](],](]^23333]^23039]^2306C],](](]^23ADCCC1])])],](](]^23ADCCC1])])],](](]^23ADCCC1])])],](]black]^23666]25]20]31]44]^232E8386](](](],](],](](],](]maroon](](](],](](](],]black](](](](](],]^23333](](](](](],]^2336F]indianred](],](]^20^21!0632!0645!0627!0646^20]30],](](]^23A5C2B8])])]^23ADCCC1])])]green]30]black]teal],](](]^23ADCCC1](],](]teal]maroon]gold]]]]!062E!0627!0646!0647]^24HOME]!0635!0641!062D!0647^20!0627!0635!0644!06CC]!0627!06CC!0645!06CC!0644]^24EMAIL]!062A!0645!0627!0633^20!0628!0627^20!0645!0646]RSS]^24RSS]RSS^20Feed]!0622!0631!0634!06CC!0648]]]^24ARCHIVE]^20]]!062F!0648!0633!062A!0627!0646]]]Horm])blog.horm.org]Hallucinations^20Of^20Reabsorbed^20Mind]Phorm])p.horm.org]Another^20Phormation]!063A!06CC!0631!0647]]]^3Cimg^20src^3D^22)psyc.horm.org/barimg/bar_psycho.png^22^20width^3D^2280^22^20height^3D^2215^22^20alt^3D^22PsycHo^3A^20Free^20Template^20Generator^22^20style^3D^22border^3A^200px^20solid^20black^22^20/^3E]^24PSYCHO]!0633!0627!06CC!06A9!0648^3A^20!0642!0627!0644!0628^20!0633!0627!0632^20!0622!0632!0627!062F]^3Cimg^20src^3D^22)psyc.horm.org/barimg/bar_firefox.png^22^20width^3D^2280^22^20height^3D^2215^22^20alt^3D^22Get^20FireFox^21^22^20style^3D^22border^3A^200px^20solid^20black^22^20/^3E])www.mozilla.org/products/firefox/]Get^20Firefox^21]^3Cimg^20src^3D^22)psyc.horm.org/barimg/bar_xhtml.png^22^20width^3D^2280^22^20height^3D^2215^22^20alt^3D^22XHTML^20Validator^22^20style^3D^22border^3A^200px^20solid^20black^22^20/^3E])validator.w3.org/check/referer]XHTML^20Validator^26^2361470^3BPsycHo}){kind=small}
