به این فکر می کنم که دو دسته آدم چطوری فکر می کنن. یکی آدم هایی که فکر می کنند مرکز دنیا هستن و به حدی خودشیفته ان که اصلا قبول ندارن ایرادی به رفتارها و کردارهاشون وارده. و دومی آدم هایی که منتظر یه فرصتند که قضاوت کنن و مسایل رو چپ و چوله ببینن و چنان قضاوت هاشون سیاه و سفیده که هیچ رنگ دیگه ای به نظرشون وجود نداره.
...........................................................................................
دیدید آدمایی رو که ادعای روشنفکری شون کون دنیا رو پاره می کنه اما وقتی پای رفتار به میون می آد از صد تا آدم چاله میدونی بدتر می شن؟ خوشحالم که از این جور آدما نیستم و همیشه هم ازشون فاصله گرفته ام. آدم بهتره کفش پاشنه تخم مرغی بپوشه و لنگ ببنده به دستش و چاقو بکشه ولی روراست باشه تا این که قیافه اش رو بزک کنه و زیر خروارها ادای روشنفکرانه ، پر دروغ و تعصب و خودمحورنگری مزمن باشه. آخرشم رو ترش کنه و جلوی همه به یه آدم روراست که عمل و گفتارش یکیه ، بگه : کس خل...
..........................................................................................
این جور آدما فقط به درد پوزخند زدن می خورن. این هم پوزخندتون!