آذرستان
بیست و چهار ساعت در خواب وبیداری
Wednesday, March 7, 2007
یکی دیگر از آزادشدگان...
برای من بهتر بود در اوین می ماندم. حالا به شعاری می رسم که دوستانم در بند ۲۰۹ اوین فریاد می زدند: بی خبری شکنجه است!

نگران حال شهلا هستم که در انفرادی است. پروین و رضوان که بیمارند و باقی بچه ها که تا رهایی دست به اعتصاب غذا زده اند. حرامم باد خواب و راحت و شادی. حرامم باد آزادی.

مادر مریم حسین خواه کارش به بیمارستان کشیده. پدر شهلا و مادر خودم هم بیمارستانی نشدند اما شرایط مشابهی دارند.

با پدر زینب پیغمبرزاده تماس گرفتم تا از حال دخترش برایش بگویم. گفت با او تماس گرفته اند که برای کفالت فردا به دادگاه انقلاب برود. گفت: تا مطمئن نشوم همه آزاد می شوند برای دخترم کاری نمی کنم.

در برابر این بزرگی احساس حقارت می کنم و سر تعظیم فرود می آورم.

تازه ترین اخبار درباره دستگیری زنان را در سایت میدان و زنستان ببینید.

پی نوشت: چهار نفری که در پست قبل گفتم حق تماس نداشتند: شهلا انتصاری. سوسن طهماسبی (که پدر و مادرش آمریکا هستند). محبوبه عباس قلی زاده. شادی صدر.

توضیح: در بعضی بیانیه ها نام من به اشتباه ساغر لقایی نوشته شده. منظور خود من هستم. خواهری به این نام ندارم.

سارا لقایی