اول. با تاخیر. کنسرت آقامون علیزاده ی بزرگ را هر کس نرفت، نیم عمرش بر باد رفت. هوشیارش اما خنده آور بود با آن اداها. (برای ما که این بشر را می شناسیم، خنده دار بود کاملا)
دوم. سال موش رفت و من خوشحالم. ژانویه بود دیشب و به میمنت ورود به سال جدید مسیحی من و نگار نزدیک 3 ساعت فک زدیم.
سوم. خبر از شیراز رسیده که این وبلاگ فیلتر است. هنوز تهران خبری نیست. واقعا چرا؟؟؟
چهارم. به همه ی کسانی که در تب و تاب دانستن وضعیت حسین درخشان بودند تبریک می گویم!!!!!!!
Labels: شخصی نویسی